Reacties naar aanleiding van uitzending Man Bijt Hond over Berkenhuisje
"Geachte heer Jacobs,
Zojuist heb ik het item omtrent het Berkenhuisje mogen zien op Man Bijt Hond.
Dikwijls bekijk ik dit programma vanuit een relativerende insteek met een brede glimlach op mijn gezicht.
Ook tijdens uw item werd deze meermaals op mijn gezicht getoverd.
Maar dat niet alleen...
Uw verhaal heeft mij in meerdere opzichten geraakt...
Uw emotionele verbintenis met deze lokatie... de geschiedenis en culturele relevantie... Wat een zegen voor u hier te mogen verblijven enerzijds. Anderzijds de verdrietige onzekerheid en mogelijke verbittering omtrent de eventuele sloop van dit unieke, prachtige bouwwerk en daarmee dito omgeving.
Zelf ben ik slechts éénmaal in Eindhoven geweest; laat staan dat ik ooit eerder over het Berkenhuisje heb gehoord. Toch voelde ik meteen een (en ja, dat klinkt wellicht wat zweverig) soort band met deze 'feeërieke singulariteit'.
Zelfs via het relatief moderne medium dat de televisie is, werd ik bevangen door de rustieke liefde... de prachtcollectie aan herinneringen en kunst, maar vooral hoop...
Hoop dat het karakter van dit gebied behouden blijft.
Hoop dat Gemeente Eindhoven niet louter uit geldbeluste cynici bestaat.
Hoop dat deze 'casus' mensen aan het denken zet.
Dat niet alleen het Berkelhuisje, maar ook andere schoonheden gepreserveerd blijven voor toekomstige generaties.
Dat de Zeitgeist een wending zal nemen en wij allen in gaan zien wat echt belangrijk is in het leven... een herwaardering van wat wij hebben en zouden kúnnen hebben.
Wij als maatschappij, wij als wereld, wij als mensheid.
Ik ben bang dat dit onderhand een ongeremd relaas gaat worden.
De strekking van dit bericht zal u duidelijk zijn, meneer Jacobs.
Mocht ik, op wát voor manier dan ook, kunnen bijdragen aan het behoud van het Berkelhuisje; laat mij dan alstublieft weten hóe...
Rest mij niets dan u ongelooflijk veel liefde, warmte, inspiratie en sterkte toe te wensen in deze onzekerheid.Met uiterst vriendelijke groet,
Jeroen Westrum (27 winters oud); uit het (ook heel mooie) Aalten"
"Dag Willie,
Met belangstelling heb ik de uitzending van Man bijt hond gezien. Het belang van het behoud van het huisje lijkt mij evident, zeker na het lezen van de website www.berkenhuisje.nl
Ik heb een verzoek aan jou. Ik heb jarenlang als video-amateur documentaires gemaakt over allerlei (en de meest uiteenlopende) onderwerpen. Mogelijk heb je al eens bij een lokaal TV-station mijn documentaire gezien "De smerige streken van Tijl Uilenspiegel" ,een documentaire over en met de kruidendokter Willem van de Moosdijk. Deze is in jullie regio zeer vaak vertoond. Door ernstige rugproblemen (ben inmiddels een aantal maal geopereerd) heb ik er bijna 3 jaar "uitgelegen". Inmiddels ben ik, samen met mijn videoclub er weer een beetje uit aan het komen, en ben ik mij aan het oriënteren om weer eens een mooi verhaal te verfilmen. Toen ik jouw verhaal zag (nooit van gehoord, want ik woon in Soest en daar is dat geen nieuws) dacht ik meteen ... dit zou het kùnnen zijn.
Ik heb geen financieel belang, het kost mij veel tijd en is puur voor mijn plezier. Ik doe landelijk mee aan amateurwedstrijden en op dat niveau kunnen draaien is mijn hoogst bereikbare doel (heb landelijk goud en zilver gewonnen). De Kruidendokter had een eigen belang, hij wilde mijn documentaire als zichtkopie sturen aan omroepen omdat hij graag een speelfilm over zijn verhaal wilde hebben. Door mijn film kon hij zijn verhaal zonder nadere toelichting aan hen toesturen. Jij hebt mogelijk een eigen belang. Je krijgt uiteraard de film, die over jou, over je ouders en over het Berkenhuisje zal gaan. Deze is voor je eigen archief, maar zal zeker in de smaak vallen bij regionale en lokale omroepen.
Ik zou graag een keer een afspraak met je maken om een en ander te bespreken. Het zou een project van ons samen worden, je hebt dus veel inbreng in het visualiseren, en het uiteindelijke draaiboek.
Ik hoop spoedig van je te horen,
Met vriendelijke groet,
Ivonne Wierink"